mensenrechten

Op internet-radio hoor ik hoe de Nederlandse Premier in China aan zijn olympische gastheren wil laten weten, dat hij veel heeft aan te merken op de manier waarop in China het begrip mensenrechten wordt uitgelegd.

Wel, dames en heren, ik heb veel aan te merken op de manier waarop in Nederland en ook in Italië, eigenlijk in de gehele westerse wereld, het begrip mensenrechten wordt uitgelegd.

Laat ik beginnen met een kleine anekdote:
In 'mijn' dorp woont een groepje oude mensen, gepensioneerde juristen, artsen, geleerden, die hun laatste levensjaren hier rustig laten uitdruppelen.
Mijn lievelings oude dame komt uit deze groep en zij is ook één van de vier personen die weten dat ik in huisarrest zit. (De andere 3 zijn de bovenbuurvrouw en -man en de tandarts)
De oude dame dus, 85 jaar is ze, zei me onlangs, dat ze het jammer vindt dat ik niet voor haar naar Zwitserland kan reizen, om bij een vriend een soort 'pil van Drion' op te halen voor één van de oude mensen, die het moment vindt gekomen om afscheid van dit leven te nemen.

Hebben we door wat hier gebeurt?
Om zoiets persoonlijks als een humaan sterfbed te kunnen regelen, zien deze mensen zich genoodzaakt om de hulp in te roepen van iemand, van wie het bekend is dat ze een strafblad heeft.
Respectabele burgers  worden tot criminaliteit gedreven, vanwege de veronderstelde nukken van de denkbeeldige goden van hun democratisch gekozen religieuze regenten, zoals P. Balkenende en G. Bush, om maar 's wat gristenen te noemen.

Terug naar de mensenrechten:

In mijn uitleg van het begrip mensenrechten, zit om te beginnen de vrijheid voor een volwassen mens om uit dit leven te stappen wanneer zij er genoeg van heeft, op een manier die zij zelf verkiest, met mensen om haar heen die haar dierbaar zijn, zonder dat die vervolgd kunnen worden door de predikers van de mensenrechten in China.

In mijn uitleg van het begrip mensenrechten zit ook de vrijheid van keuze van genotmiddelen, zodat een volwassen mens naar eigen goeddunken marihuana of een ander middel kan gebruiken en qua humeurverbeteraar niet wordt beperkt tot de levensgevaarlijke staatsdrug alcohol.

Verder is er in mijn uitleg van het begrip mensenrechten géén ruimte voor vrijheid van godsdienst. 

Vrijheid van godsdienst is anno 2008 even zinvol als vrijheid van sinterklaas. 

Volslagen overbodig.
Ter illustratie:
Mijn moeder had een Franse achternaam en ik stam via haar af van de hugenoten, een groep protestantse extremisten, die rond 1700 op de vlucht was voor de Franse katholieke fundamentalisten.

We leven inmiddels drie eeuwen later en dat gedoe met god is volslagen achterhaald. 

Ik heb geen god, wil geen god, vind religie hoogstens een tamelijk gevaarlijk sprookje. Ikzelf geloof niet.
Niets.
Ik geloof niet in geloven en we zijn met velen, die dat niet geloven.

Dit schrijf ik niet om te beledigen, ik wil slechts betogen, dat mensenrechten afhankelijk zijn van wat men belangrijk vindt.
Wanneer de christenvisie op het begrip mensenrechten aan mij wordt opgedrongen, ervaar ik dat als een beperking van mijn rechten, omdat de christenvisie en de mijne niet dezelfde zijn. Soms zelfs strijdig.

Als de Nederlandse premier-op-locatie zijn uitleg van de mensenrechten dan ook nog probeert op te dringen aan andere culturen, getuigt dat mijns inziens van gebrek aan respect en dat is ronduit genant.

De christelijke uitleg van het begrip mensenrechten is minder universeel dan de christenen zèlf blijkbaar geloven.